“Wat hebben we voor haar kunnen betekenen?”
Het tweede verhaal is dat van Helena, ook een 19-jarig meisje. Ze stond achter het raam om de operatie van haar moeder te bekostigen. Toen ze eenmaal terugkeerde naar haar familie in Roemenië, kreeg ze vrijwel meteen de opdracht om haar werk in de prostitutie weer op te pakken zodat haar broer kon gaan studeren en het familiehuis kon worden opgeknapt. “Nu vijftien jaar later zit ze nog steeds achter het raam”, vertelt Frits. “En het is moeilijk om echt contact met haar te krijgen. Haar verhaal geeft stof tot nadenken. Natuurlijk moet er ook ruimte zijn bij iemand om te ontvangen, maar toch speelt de vraag: wat hebben we voor haar kunnen betekenen?”
“Nou Heer, als U hier persoonlijk langs de ramen zou lopen, dan zou er toch wel wat gebeuren.”
Hetzelfde geldt voor Maria. Het is inmiddels zo’n 13 jaar geleden dat Frits haar sprak. Toch denkt hij nog regelmatig aan haar wanneer hij langs de ramen loopt. “Dan denk ik: hoe zou het nu met haar zijn? Zou ze inmiddels getrouwd zijn, of zou ze zich nog steeds in het criminele circuit begeven? Wat hadden wij als organisatie anders kunnen doen? Ik sprak laatst in een kerk over hoe Jezus in ons is en dat Hij zei: Mij is gegeven alle macht in de hemel en op aarde. En dan denk ik soms: nou Heer, als U hier persoonlijk langs de ramen zou lopen, dan zou er toch wel wat gebeuren. Dan zouden er heel wat meer vrouwen uit de prostitutie stappen. Wat missen wij? Wat mogen en kunnen wij anders doen?”