Katherine groeide op in een zigeunergezin in Bulgarije. Haar ouders maakten dagelijks ruzie en het kwam uiteindelijk tot een scheiding. Vanaf dat moment bleef Katherine bij haar vader wonen. Dit duurde echter niet al te lang, want op 15-jarige leeftijd trouwde ze al. Het leven als zigeuner heeft zij als moeilijk ervaren vanwege de strenge regels die erbij horen. Ook in haar huwelijk had zij hiermee te maken. Na 11 jaar besloten ze te scheiden, waarna ze hun zoon alleen opvoedde. Ondertussen werd haar moeder dusdanig ziek, dat Katherine ook zorg moest dragen voor haar.
Financiële problemen
Het bracht haar in moeilijke financiële omstandigheden. In haar woonplaats werd ze omringd door veel mensen die pooiers waren of die in de prostitutie zaten, en ze zag dat zij daar veel geld mee verdienden. Haar buren waren zelfs miljonair geworden door hun werk in die wereld. Ook haar eigen moeder verdiende tot voor kort veel geld, niet in de prostitutie, maar wel door mannen te entertainen. Een van de pooiers in haar buurt omschreef Amsterdam als het ‘pooierparadijs’ waar goed geld te verdienen valt en waar de overheid je hierin vrijlaat. Ze besloot er uiteindelijk naartoe te gaan om zo haar financiële problemen op te lossen.
Droom over God
Zoals bij het overgrote deel van de vrouwen in de prostitutie het geval is, gold dus ook voor Katherine dat zij nooit gedroomd heeft van een leven in het Red Light District. Wat zij daar aantrof overweldigde haar zo, dat zij al meteen de eerste twee dagen marihuana en harddrugs zoals cocaïne begon te gebruiken. Ze voelde zich er beroerd door, ging naar bed en voelde zich wegzakken. ‘’Ik kreeg een soort droom, waarin het was alsof ik dood ging’’, vertelt ze. ‘’Ik kan me herinneren dat ik naar God ging en het was er zo fijn en mooi. God vertelde me persoonlijk over Zijn liefde voor ons en toen werd ik wakker. Ik zei: ‘God, waarom brengt U me terug naar deze hel?’.’’
’Ik kan me herinneren dat ik naar God ging en het was er zo fijn en mooi. God vertelde me persoonlijk over Zijn liefde voor ons en toen werd ik wakker. Ik zei: ‘God, waarom brengt U me terug naar deze hel?’
Nare wereld
Katherine is opgegroeid met het geloof, hoewel vanuit de orthodoxe religie. In alle narigheid die zij om haar heen zag in Amsterdam klampte zij zich weer vast aan God. ‘’Al het moois wat de pooiers, mijn moeder en anderen lieten zien stond haaks op de werkelijkheid. In die wereld zag ik zoveel vrouwen met een intense pijn. Er waren vrouwen die slachtoffer geweest waren van incest, vrouwen die met hun kinderen in hele moeilijke situaties gevangen zaten en ik zag ook vrouwen zoals ik. Op een bepaalde manier wordt er door de overheid misbruik gemaakt van de situaties en wordt het tot een attractie gemaakt.’’
Praten over God
Katherine huilde iedere dag, maar bad ook tot God en las in de bijbel. Ze raakte bevriend met een andere vrouw en ging met haar een huis delen. De vriendin had niets met het geloof, maar Katherine bleef iedere dag bidden. Op een dag kwam de vriendin thuis en zei: ‘Ik heb een opa gevonden die net zo gek is als jij! Hij bidt ook en leest de bijbel. Hij vertelde me over God. Laten we deze week koffie met hem drinken’. Katherine vertelt: ‘’Ze noemde hem dan wel gek, maar ik dacht: ‘als hij over God praat, dan ga ik mee’.’’
Duwtje in de rug
Ze ontmoetten Frits Rouvoet van Bright Fame voor het eerst in ‘Dwaze Zaken’; een christelijk restaurant op de hoek bij Amsterdam Centraal. ‘’Aan de ene kant maakte hij me in ons contact vaak boos, omdat hij de dingen naar boven bracht die ik verborgen hield. Tegelijkertijd hield ik juist daarom van hem, want hij bracht de waarheid. Hij adviseerde me in de dingen van God, probeerde mijn vriendin en mij te helpen en liet ons zo de weg zien die we moesten gaan. Soms wist hij even niet hoe ons te helpen, maar dan bad hij. Ik bad zelf ook en las de bijbel, maar ik had iemand nodig om me een duwtje in de rug te geven. Omdat ik op God vertrouwde, nam ik na 3.5 jaar uiteindelijk de beslissing om uit het werk te stappen.’’
Hongerig
Frits vertelt hoe hij het contact heeft ervaren: ‘’Ik zag in haar een honger om meer te weten te komen. Als we voorbij haar raam liepen, dan waren we soms uiteindelijk een half uur binnen. We spraken dan over de bijbel, baden samen en ze had altijd weer een vraag. Op een bepaalde manier discipelde ik haar, maar het was altijd op basis van haar vragen over het geloof, God, de waarheid en hoe ze de dingen moest begrijpen. Vaak kreeg ik allerlei foto’s van bijbelgedeeltes opgestuurd. Die waren in het Bulgaars, dus ik wist dan meestal niet wat er stond. Ik ging dat dan uitzoeken of vroeg het aan iemand en dan praatten we erover. Het was soms moeilijk om uit te leggen, omdat wij beiden niet zo goed Engels spreken. Ik vroeg me dan af: ‘begrijpt ze me nou wel echt?’, maar in haar geest nam ze de juiste teksten en de juiste uitleg tot haar. Dat was echt de Heilige Geest die haar daarin leidde. En het bleef niet alleen bij horen, ze bracht wat ze hoorde ook in praktijk.’’
’Ik had het gevoel dat dit het moment zou zijn dat ik dood zou gaan. Ik pakte zijn handen en zei: ‘Laten we gewoon eerst bidden en doe dan wat je wil’.
Bijzondere ontmoeting
Haar vertrouwen in God bleef groeien. Dat blijkt ook uit een bijzondere gebeurtenis uit die periode en de manier waarop zij in die situatie reageerde. Toen zij op een dag in het raam stond, zag zij een in het donker geklede man op straat. Ze vroeg hem of hij naar binnen wilde komen. ‘’Alles was normaal, totdat hij zijn jas uitdeed en ik op zijn rug een holster met twee pistolen erin zag. Ik vroeg hem ernaar, maar hij zei dat het zijn portemonnee was. ‘Zo ziet het er niet uit’, zei ik. Hij deed zijn pet af en zijn hanenkam werd zichtbaar. Ook viel mij steeds meer op dat alles aan hem zwart was: zijn nagels, zijn kleren, zelfs rondom zijn ogen was het zwart. Ik schrok en zei: ‘Hallo, zwarte engel’. Ik had het gevoel dat dit het moment zou zijn dat ik dood zou gaan. Ik pakte zijn handen en zei: ‘Laten we gewoon eerst bidden en doe dan wat je wil’. Hij stemde hiermee in. Terwijl hij zijn ogen gesloten had, keek ik naar hem en geloofde ik dat hij mij zou laten leven. Nadat hij zijn ogen weer geopend had, vroeg hij mij waarom ik hier was. Ik zei hem dat dit nu eenmaal mijn situatie was. Hij reageerde: ‘God houdt van jou en je hebt een missie. Daarom laat ik je leven. Vertel me nog eens wat je in mij ziet.’ Ik zei dat ik in hem een zwarte engel zag. ‘Dat klopt’, zei hij. ‘Ik voel me bijna zoals jij. Bedankt voor je tijd’. Hij gaf me wat geld en vertrok. Ik zag aan hem dat hij God wilde zien. Hij zat in een soortgelijke situatie als ik en wilde eruit. Hij begreep mij.’’
God houdt van jou en je hebt een missie. Daarom laat ik je leven.
Niet alleen
Frits gaat hierop in: ‘’Ze nam op dat moment een beslissing en dat heeft ook met geloof te maken. Ze is een voorbeeld voor vele christenen. Als we in een gevaarlijke situatie zitten waarin we bang kunnen zijn, moeten we opstaan en beseffen dat God met Zijn engelen om ons heen is. Wat dit werk betreft: Ik hoor veel verhalen van vrouwen; verhalen over gevaar en angst. Als de gordijnen gesloten zijn, dan weten we van buiten af niet wat er gebeurt. Ze is dan alleen. Katherine besefte, ondanks het reële gevaar, dat zij niet alleen was.’’
Ze is een voorbeeld voor vele christenen. Als we in een gevaarlijke situatie zitten waarin we bang kunnen zijn, moeten we opstaan en beseffen dat God met Zijn engelen om ons heen is.
In een volgend artikel zal Katherine vertellen hoe God haar persoonlijk uit het Red Light District leidde en hoe God haar nu gebruikt
*Om privacy redenen maken we gebruik van een pseudoniem
